Επιμέρους σκηνή στο βραχώδες τοπίο που περιβάλλει την κύρια παράσταση της κοίμησης του οσίου Εφραίμ, στην οποία εικονίζεται μία από τις καθημερινές ασχολίες των μοναχών της ερήμου. Παριστάνεται ένας μοναχός μέσα σε σπηλαιώδες οίκημα να προσεύχεται γονατιστός μπροστά στην εικόνα του Χριστού. Φορά πορτοκαλί μοναχικό χιτώνα και μαύρο μοναχικό σχήμα. Τα φυσιογνωμικά χαρακτηριστικά του μαρτυρούν ότι είναι άνθρωπος που βρίσκεται σε προχωρημένη ηλικία. Ίσως, για τον λόγο αυτό και δεν μπόρεσε να προσέλθει στην κηδεία του οσίου Εφραίμ, αλλά προτίμησε να παραμείνει στο οίκημά του προσευχόμενος. Κρατά στο ένα χέρι μεγάλο κομποσκοίνι, ανασηκώνοντας και τα δύο χέρια σε στάση δέησης-προσευχής. Από την οροφή του βραχώδους σπηλαίου κρέμεται κανδήλα. Πίσω του, μέσα από μία βραχώδη οπή, προβάλλει το κεφάλι ενός άλλου σεβάσμιου ασκητή.