Ο άγιος Νικήτας ο Γότθος ανήκει σε έναν από τους μεγαλομάρτυρες της πρώτης περιόδου των χριστιανικών διωγμών επί Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Έζησε τον 4ο αι. μ.Χ. Ήταν μαθητής του θεοφόρου επισκόπου των Γότθων Θεοφίλου, ο οποίος συμμετείχε στην Α’ Οικουμενική Σύνοδο (Νίκαια, 325). Όταν ο Γότθος ηγεμόνας Αθηνάριχος άρχισε να διώκει και να βασανίζει τους χριστιανούς, ο άγιος Νικήτας στάθηκε απέναντί του με παρρησία και τον αποκήρυξε ως ειδωλολάτρη και απάνθρωπο. Αμέσως συνελήφθη και αγρίως βασανίστηκε, αλλά όχι μόνο δεν κάμφθηκε, παρά με μεγαλύτερη ένταση ομολογούσε την πίστη του στον Χριστό. Ο άγιος Νικήτας είχε πάντα μαζί του την εικόνα της Θεοτόκου, διότι είχε παρουσιαστεί και τον παρηγόρησε. Στο τέλος ο βασανιστής του τον έριξε μέσα σε κάμινο, όπου ο άγιος μάρτυς εξέπνευσε, αλλά το σώμα του παρέμεινε τελείως άθικτο από τη φωτιά. Ένας φίλος του αγίου, ο Μαριανός, πήρε το άψυχο σώμα από τη γη των Γότθων (Βεσσαραβία και Βλαχία) και το μετέφερε στη Μοψουεστία της Κιλικίας. Έκτισε εκκλησία, την οποία αφιέρωσε στον άγιο Νικήτα και τοποθέτησε εκεί τα θαυματουργά λείψανα του μάρτυρος. Ο άγιος Νικήτας μαρτύρησε ενδόξως το έτος 372. Η μνήμη του τιμάται στις 15 Σεπτεμβρίου. Στην Τράπεζα της Μονής Παντοκράτορος εικονίζεται ανάμεσα σε μάρτυρες των πρώτων διωγμών. Είναι νεαρός, με ευγενή φυσιογνωμικά χαρακτηριστικά. Φορά επίσημη ενδυμασία αυλικού αξιωματούχου και κρατά με τα δύο χέρια, σε παράξενο μεταξύ τους σχηματισμό, το σύμβολο του μαρτυρίου, τον σταυρό.