Ο Άγιος μεγαλομάρτυρας Μηνάς είναι ένας από τους πιο γνωστούς μάρτυρες των διωγμών την εποχή της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Χριστιανός με ειδωλολάτρες γονείς, υπήρξε στρατιωτικός και υπηρετούσε στην Κιουτάχεια της Φρυγίας. Επειδή δεν άντεχε να βλέπει την πλάνη των ειδώλων να κυριαρχεί, ανέβηκε σε ένα παρακείμενο όρος, αγωνιζόμενος να καθαρίσει την καρδιά του με νηστείες και προσευχές. Αφού ενίσχυσε αρκετά τον εαυτό του, οδηγήθηκε και στάθηκε εν μέσω των ειδωλολατρών ομολογώντας με θέρμη την πίστη του στον Χριστό. Υπέστη φρικτά βασανιστήρια· τον κτύπησαν, του έξυσαν τις σάρκες με τρίχινα υφάσματα και τον έβαλαν σε καυστήρα φωτιάς. Τέλος, αφού του καταπλήγωσαν όλο το σώμα με το διαρκές σύρσιμό του πάνω σε αγκάθια, τον θανάτωσαν με ξίφος. Σύμφωνα με την Ερμηνεία του Διονυσίου του εκ Φουρνά, ο Άγιος εικονίζεται «γέρων στρογγυλογένης». Τα προσωπογραφικά του χαρακτηριστικά επαναλαμβάνονται σταθερά. Στην τράπεζα της Μονής Παντοκράτορος εικονίζεται, όπως συνήθως, μαζί με τους άλλους δύο αγίους που συνεορτάζει στις 11 Νοεμβρίου (Βικέντιος και Μηνάς). Παριστάνεται ολόσωμος, με πολυτελή ενδυμασία αυλικού αξιωματούχου. Βρίσκεται σε μετωπική στάση και με τη συνήθη χειρονομία των μαρτύρων και κρατώντας το σύμβολο του μαρτυρίου, τον σταυρό.