Λεπτομέρεια από τη σκηνή του ενταφιασμού του οσίου Εφραίμ του Σύρου. Εικονίζεται ο όμιλος μοναχών, ασκητών της ερήμου, που προσήλθαν για να προσευχηθούν και να δώσουν τον «τελευταίο ασπασμό» στον συμμοναστή τους Εφραίμ. Στην λήψη αυτή ξεχωρίζει η ποικιλομορφία στην εμφάνιση των μοναχών: χρωματιστά μοναχικά ενδύματα, αρμονικά συνδυασμένα μεταξύ τους (χιτώνες με ή χωρίς ζώνη στη μέση και μοναχικά σχήματα, περασμένα στο λαιμό τους)· κάποιοι φορούν ιμάτια (εξώρασα) και άλλοι όχι, άλλοι φέρουν ένσταυρο κουκκούλιον, ενώ άλλοι είναι ασκεπείς. Ανάλογη ποικιλομορφία διακρίνουμε και στα προσωπογραφικά χαρακτηριστικά των μοναχών· νεαροί, μαυρογένηδες, με πλούσια κόμη και γεροντότεροι μοναχοί με πλατύ μέτωπο και λευκή τριχοφυΐα (γενειάδα και κόμη). Οι περισσότεροι από αυτούς ακουμπούν την παλάμη τους στην παρειά του προσώπου τους σε ένδειξη θλίψης και πόνου μπροστά στο υπερφυές γεγονός του θανάτου και της στέρησης του αγαπημένου πνευματικού τους πατέρα. Πίσω ακριβώς από το λείψανο του οσίου ένας νεαρός μοναχός κρατά αναμμένη λαμπάδα και την τείνει προς τη μεριά ενός άλλου μοναχού, ο οποίος κρατά ανοιχτό βιβλίο (Ψαλτήριο), απ’ όπου διαβάζει τους Ψαλμούς, σύμφωνα με το Τυπικό της κηδείας ενός μοναχού.