Εικονίζεται ο Οίκος Ω του Ακάθιστου Ύμνου (Ὦ πανύμνητε Μῆτερ, ἡ τεκοῦσα τὸν πάντων ἁγίων ἁγιώτατον Λόγον• δεξαμένη γὰρ τὴν νῦν προσφοράν, ἀπὸ πάσης ῥῦσαι συμφορᾶς ἅπαντας καὶ τῆς μελλούσης λύτρωσαι κολάσεως τοὺς σοὶ βοῶντας). Η σκηνή του εν λόγω Οίκου έχει δογματικό-θεολογικό-περιεχόμενο και συμβολίζει τον ύμνο και την ικεσία προς τη Θεοτόκο. Κεντρικό πρόσωπο της παράστασης είναι η Θεοτόκος ένθρονη σε ευρύ κάθισμα χωρίς ερεισίνωτο με υποπόδιο, που κρατά το μικρό Χριστό, ο οποίος με το ένα χέρι ευλογεί και με το άλλο κρατάει κλειστό ειλητάριο. Δεξιά και αριστερά της παριστάνονται πιστοί που ικετεύουν. Η σκηνή προβάλλει σε αρχιτεκτονικό βάθος.