Το επεισόδιο από την Παραβολή της Κρίσης των Εθνών «Ἐν φυλακῇ ἤμην καὶ ἤλθετε πρός με» βρίσκεται στην ανώτερη ζώνη του βόρειου τοίχου, στη ΒΑ πλευρά της Τράπεζας, σε συνεχόμενη διάταξη με τα άλλα πέντε επεισόδια της ίδιας παραβολής (Ματθ., κεφ. 25). Η παραβολή αυτή σχετίζεται με την παράσταση της Δευτέρας Παρουσίας που καταλαμβάνει όλον τον βόρειο τοίχο της Τράπεζας. Αν και κατεστραμμένη στο πάνω μέρος, διακρίνουμε μπροστά στο αρχιτεκτονικό βάθος δύο μορφές· ο ένας, στα δεξιά, είναι ο φυλακισμένος (ἐν φυλακῇ) και ο άλλος αριστερά από το πουγγί που κρατά στο ένα χέρι βγάζει και δίνει κάτι στον φυλακισμένο. Μάλλον είναι κάποιο νόμισμα που υποδηλώνει την εξαγορά της ποινής του. Ο ένας είναι νέος και αγένειος, ενώ ο φυλακισμένος, όντας μεσήλικας, ταυτίζεται τόσο εικονογραφικά όσο και κατά την ευαγγελική διήγηση με τον Χριστό (φέρει ένσταυρο φωτοστέφανο με την επιγραφή Ο ΩΝ). Είναι «ο πλησίον» που δέχεται τη φροντίδα και τη μέριμνα των ανθρώπων που θα κληθούν ευλογημένοι και θα θα κληρονομήσουν τὴν ἡτοιμασμένην βασιλείαν ἀπὸ καταβολῆς κόσμου. Η περικοπή αυτή διαβάζεται την Κυριακή του Απόκρεω και αναφέρεται στη Μέλλουσα Κρίση, τότε που ο Δικαιοκρίτης Χριστός θα έλθει ἐν δόξει για να κρίνει τα Έθνη.