Αφηγηματικό επεισόδιο που προέρχεται από την Παραβολή της Κρίσης των Εθνών (Ματθ., κεφ. 25) και στο εικονογραφικό πρόγραμμα των ναών και των τραπεζών συνοδεύει συνήθως την παράσταση της Δευτέρας Παρουσίας. Σύμφωνα με τα λεγόμενα του ίδιου του Χριστού, όταν θα έρθει για δεύτερη φορά, ἐν δόξει ως Δίκαιος Κριτής, θα κρίνει τους ανθρώπους έχοντας ως κριτήριο την έμπρακτη αγάπη που επέδειξαν αυτοί στους πάσχοντες συνανθρώπους τους. Στη παράσταση, μπροστά από αρχιτεκτονικό βάθος εικονίζονται δύο ολόσωμες μορφές σε αντικριστή στάση. Αριστερά, μία λευκοφορεμένη γυναίκα προσφέρει ποτήρι με νερό από κανάτα που κρατάει στο άλλο χέρι σε έναν άντρα που στέκει στα δεξιά και δέχεται την προσφορά της γυναίκας. Ο άνδρας, μεσήλικας, με ένσταυρο φωτοστέφανο που έχει γραμμένο το Ο ΩΝ, είναι ο ίδιος Χριστός ο οποίος, σύμφωνα με την ευαγγελική διήγηση, ταυτίζεται με όλους τους αδύναμους και ταλαιπωρημένους συνανθρώπους μας. Όσοι από τους ανθρώπους στην επίγεια ζωή τους βοήθησαν με οποιοδήποτε τρόπο «τον πλησίον τους» θα κληρονομήσουν τὴν ἡτοιμασμένην βασιλείαν ἀπὸ καταβολῆς κόσμου.