Ο άγιος Αντώνιος ο Μέγας παρισάνεται στον οικείο εικονογραφικό τύπο που καθιερώθηκε από τα βυζαντινά χρόνια. Γέρων με γκρίζα γένια, οξυγενή και διχαλωτά. Φορά μοναχικά ενδύματα: πορτοκαλί, ποδήρη χιτώνα, ζωσμένο στη μέση με μαύρη δερμάτινη ζώνη. Το ράσο του (ο μοναχικός μανδύας) είναι πορφυρός και το κουκούλιο που καλύπτει ολόκληρο το κεφάλι του είναι λευκό. Ομοίου χρώματος είναι και τα μοναχικό σχήμα που διαφαίνεται κάτω από τον μανδύα, μπροστά στο στήθος του Αγίου. Η ποιμενική /ηγουμενική ράβδος που κρατά υποδεικνύει την ιδιότητα και την αποστολή του οσίου, ο οποίος, ως θεμελιωτής του χριστιανικού μοναχισμού (4ος αι. μ.Χ.), υπήρξε ποδηγέτης πολλών μοναχών που προσήλθαν δίπλα του για διδαχθούν από τις αρετές και την υποδειγματική βιοτή του. Το ειλητάριο που κρατά είναι ανεπτυγμένο και περιέχει μία πολύ γνωστή ρήση του: «Ἐγώ οὐκέτι φοβοῦμαι τόν θεόν, ἀλλά ἀγαπῶ αὐτόν· ἡ γάρ τελεία ἀγάπη ἔξω βάλλει τόν φόβον». Η μνήμη του τιμάται από την Εκκλησία στις 17 Ιανουαρίου.