Εικονίζονται οι Οίκοι Μ (Μέλλοντος Συμεῶνος τοῦ παρόντος αἰῶνος μεθίστασθαι τοῦ ἀπατεῶνος, ἐπεδόθης ὡς βρέφος αὐτῷ ἀλλ’ ἐγνώσθης τούτω καὶ Θεὸς τέλειος• διόπερ ἐξεπλάγη σου τὴν ἄρρητον σοφίαν κράζων) και Ν (Νέαν ἔδειξε κτίσιν ἐμφανίσας ὁ Κτίστης ἡμῖν τοῖς ὑπ’ αὐτοῦ γενομένοις• ἐξ ἀσπόρου βλαστήσας γαστρός καὶ φυλάξας ταύτην ὥσπερ ἦν ἄφθορον, ἵνα τὸ θαῦμα βλέποντες ὑμνήσωμεν αὐτὴν βοῶντες)του Ακάθιστου Ύμνου. Στο Οίκο Μ΄ ο Συμεών δέχεται στην αγκαλιά του το Θείο Βρέφος, το οποίο παραλαμβάνει από τους γονείς του (Ιωσήφ και Μαρία) στο ιερό του ναού. Στο Οίκο Ν΄ ο Ενσαρκωμένος Θείος Λόγος δημιουργεί νέα κτίση, η οποία τον δοξολογεί.Η σκηνή του εν λόγω Οίκου έχει δογματικό-θεολογικό-περιεχόμενο. Παριστάνεται ένθρονη η Θεοτόκος με τον μικρό Χριστό και πίσω της ιεράρχες και άλλες μορφές δοξολογούν τον Χριστό. Ο μικρός Χριστός με το ένα χέρι ευλογεί και με το άλλο κρατάει κλειστό ειλητάριο.