Ο Άγιος Κοσμάς ο Μελωδός εικονίζεται ολόσωμος να κινείται προς τα δεξιά, αλλά στρέφοντας τη ματιά του προς τον θεατή. Σε αντικριστή στάση με τον άλλο μεγάλο υμνογράφο της Εκκλησίας, τον Άγιο Ιωάννη τον Δαμασκηνό, καταλαμβάνουν τις παρειές ενός παραθύρου στον ανατολικό τοίχο της Τράπεζας. Είναι ενδεδυμένος με τα τυπικά μοναχικά ενδύματα. Στο ανεπτυγμένο ειλητάριο που κρατά με τα δύο χέρια του αναγράφεται το εξής ημιτελές χωρίο, με συμβουλευτικό περιεχόμενο για τους μοναχούς: Ἔχων κατά νοῦν τοῦ Κριτοῦ παρουσίαν στέναξον καί δάκ[.Ο Άγιος Κοσμάς ονομάστηκε Ιεροσολυμίτης και Αγιοπολίτης. Συμμόνασε επί μακρό διἀστημα στο περιώνυμο μοναστήρι του αγίoυ Σάββα με τον αγαπητό του φίλο Ιωάννη του Δαμασκηνού. Διετέλεσε, επίσης, επίσκοπος Μαϊουμά της Γάζης. Ήταν ορφανός γι΄αυτό και υιοθετήθηκε από τον Σέργιο, πατέρα του φωστήρα της Δαμασκού Ιωάννη του Δαμασκηνού και σπούδασε μαζί του έχοντας αμφότεροι δάσκαλο τον σοφό Κοσμά τον επικαλούμενο Ξένον ή Ικέτην και ο οποίος κατάγονταν από την Ιταλία. Το έργο του περιλαμβάνει πολλούς κανόνες και ιαμβικούς, καθώς και πολλά τροπάρια. Υπήρξε από τους εισηγητές του είδους του κανόνα και συνέθεσε πολλούς από αυτούς, ιδίως για τις ακολουθίες της Μεγάλης Εβδομάδας. Ένα τροπάριό του στην Υπαπαντή, μεταφρασμένο στα λατινικά, χρησιμοποιείται ακόμα στην καθολική λειτουργία. Έγραψε επίσης σχόλια σε δύσκολα χωρία ποιημάτων του Γρηγορίου του Ναζιανζηνού. Η μνήμη του τιμάται από την Ορθόδοξη Εκκλησία στις 14 Οκτωβρίου.