Ο Άγιος Αρσένιος Μέγας παριστάνεται μετωπικός να κοιτά προς τον θεατή. Φορά μοναχικά ενδύματα και κρατά με το αριστερό χέρι ανοικτό ενεπίγραφο ειλητάριο. Τείνει το δεξί χέρι σε χειρονομία συνομιλίας και χαιρετισμού. Φορά ανοικτόχρωμο καφετί μακρύ ποδήρη χιτώνα που ζώνεται στη μέση με μαύρη δερμάτινη ζώνη. Το μακρύ παλλίον (ράσο) είναι βυσσινί, κουμπώνει ψηλά στο στήθος αφήνοντας να διαφανεί το ανοιχτόχρωμο ένσταυρο μοναχικό σχήμα που κρέμεται μπροστά στο σώμα του αγίου. Δε φορά το κουκούλιο αλλά διακρίνεται γύρω από τον λαιμό του να κρέμεται στους ώμους του. Ο άγιος παριστάνεται μεσήλικας, με γκρίζα τριχοφυΐα. Τα προσωπογραφικά χαρακτηριστικά του αγίου είναι ιδιότυπα και ακολουθούν την καθιερωμένη εικονογραφία: κοντή βοστρυχωτή κόμη και μακριά πλούσια φουντωτή γενειάδα. Ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης περιγράφει και την εξωτερική εμφάνιση του Οσίου και λέγει ότι ο Όσιος Αρσένιος ήταν «ξηρὸς τὸ σῶμα καὶ μακρὺς εἰς τὸ μέγεθος, εἶχε τὰ γένεια μακριὰ ἕως τὴν κοιλίαν, τὸ εἶδος τοῦ προσώπου του ἦτο ἀγγελικὸν καὶ σεβάσμιον, ὡς τὸ τοῦ Πατριάρχου Ἰακώβ». Στο ανεπτυγμένο ειλητάριο που κρατά διαβάζουμε: ΑΔΕΛΦΟΙ ΔΙ’ Ο ΕΞΗΛΘΕΤΑΙ ΑΓΩΝΙΣΑΣΘΕ ΚΑΙ [ ..]. Ο Όσιος Αρσένιος καταγόταν από αριστοκρατική οικογένεια της Ρώμης και διακρινόταν για τη μεγάλη του μόρφωση. Χρημάτισε παιδαγωγός των παιδιών του Θεοδοσίου του Μεγάλου (379-395). Έφερε τον τίτλο του Πατρικίου. Τελικά, χειροτονήθηκε διάκονος από τον πάπα της Ρώμης Δάμασο. Μετά τον θάνατο του Μεγάλου Θεοδοσίου αποσύρθηκε ως ασκητής στην έρημο της Λιβύης και αργότερα στην Αίγυπτο. Η υπεροχή του στη μόρφωση και τα ιερά γράμματα, το ασκητικό ήθος, η ταπεινοφροσύνη και οι κατά Θεόν αρετές του, το ανέδειξαν σε πνευματικό προεστώτα μεταξύ των συνασκητών του στην έρημο. Η φήμη της αγιότητάς του διαδόθηκε σε όλη την περιοχή. Έζησε ασκητικά μέχρι τα βαθιά γεράματα. Η μνήμη του εορτάζεται στις 8 Μαΐου. Αποτελεί για τους μοναχούς πρότυπο αγωνιστή κατά των παθών και δάσκαλο της ταπείνωσης.