Ο Άγιος Ανδρόνικος παριστάνεται στη ζώνη με τους μεγαλομάρτυρες των πρώτων διωγμών των χριστιανών επί Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Συνήθως εικονίζεται μαζί με τους άλλους δύο συμμάρτυρές του, τους Πρόβο και Τάραχο, με τους οποίους συνεορτάζει στις 12 Οκτωβρίου. Με διαφορετική καταγωγή, όντας στρατιωτικοί του Ρωμαϊκού στρατού, μαρτύρησαν από κοινού στον σκληρό διωγμό του Διοκλητιανού στις αρχές του 4ου αι. Και οι τρεις τους, αφού ομολόγησαν την πίστη τους στον Χριστό ενώπιον του επάρχου της Ταρσού Μαξεντίου, έλαβαν τον στέφανο του μαρτυρίου διά αποκεφαλισμού. Στην Τράπεζα της Μονής Παντοκράτορος απεικονίζεται μόνος του. Με μία νεανική γλυκύτητα στο αγένειο πρόσωπο, ο μάρτυρας ατενίζει τον θεατή κρατώντας σταυρό, το σύμβολο του μαρτυρίου, και έχοντας καλυμμένο το άλλο χέρι κάτω από τον μανδύα του. Είναι ενδεδυμένος ως αυλικός αξιωματούχος.