Ο άγιος Αθανάσιος ο Αθωνίτης παριστάνεται κατά τα πλέον καθιερωμένα πρότυπα, που καθιστούν αναγνωρίσιμη τη μορφή του ακόμη κι αν ελλείπει η επιγραφή ταυτίσεως. Ολόσωμος και μετωπικός ο άγιος παριαστάνεται να στηρίζεται στο δεξί του πόδι και να έχει ελαφρώς λυγισμένο κι ελεύθερο το αριστερό. Βαστά διάλιθο σταυρό με το δεξί χέρι και ανοικτό ειλητάριο με το αριστερό. Ο ζωγράφος της Τράπεζας έχει αποδόσει σχετικά τεθλιμμένη έκφραση στον θεμελιωτή του αθωνικού μοναχισμού. Σχετικά στρογγυλοπρόσωπος, με ρυτιδωμένο μέτωπο, βαθειά ζυγωματικά, αραιά λευκά μαλλιά μόνο πίσω από τους κροτάφους και με διχαλωττή γενειάδα ο άγιος δεν αποκλίνει κατά πολύ από τα πρότυπα της εικονογραφίας της βυζαντινής περιόδου. Για τον βίο του αγίου Αθανασίου σώζονται από τις δύο παραλλαγές του Βίου του πολλά βιογραφικά του στοιχεία, ιδίως αυτά που σχετίζονται με την δράση του στον Άθωνα. Συνοπτικά εδώ λέγεται ότι καταγόταν από την Τραπεζούντα του Πόντου και από πολύ νωρίς ασκήτεψε στο όρος Κυμινάς. Επόμενος σταθμός της μοναστικής του ζωής ήταν ο Άθωνας, όπου μετά από παρότρυνση του παιδικού του φίλου και μετέπειτα αυτοκράτορα Νιοκηφόρου Φωκά ίδρυσε το 963 μ.Χ.στο ΝΑ άκρο της χερσονήσου τη Μονή της Μεγίστης Λαύρας, εισαγάγοντας τον κοινοβιακό μοναχισμό στη μοναστική πολιτεία. Πολύ γρήγορα η φήμη της νέας μονής διαδόθηκε σε τέτοιον βαθμό, ώστε να είναι απαραίτητη η μετασκευή και διαπλάτυνση του καθολικού της. Κατά την επίβλεψη όμως των εργασιών αυτών, τμήμα της στέγης κατέρρευσε με αποτέλεσμα ο άγιος να κατακρημνισθεί και να βρει μαρτυρικό θάνατο επάνω στην αγία Τράπεζα του ναού. Η μνήμη του μαζί με τους υπολοίπους έξι απολεσθέντες μαθητές του τιμάται από την Εκκλησία στις 05 Ιουλίου.